wtorek, 15 listopada 2011
Przychodzi baba do...
Tytuł ma być żartem na dobry początek. Przepraszam wszystkie kobiety za niepartykularne określenie.
Jako wstęp anegdota.
Jeden z moich współbraci siedzi w konfesjonale. Pusty kościół, lekki półmrok. Wchodzi kilka starszych pań szczelnie opatulonych w chusteczki na głowach. Jedna z nich kieruje się do konfesjonału mojego współbrata i głośno na cały kościół mówi: "Nic nie widzę, nic nie słyszę..."
I jak tu spowiadać?
Chciałbym jednak odnieść tę sytuację do pewnego wymiaru Sakramentu Pokuty, który mnie ostatnio bardzo porusza.
Spowiedź, jako kierownictwo duchowe, albo inaczej: kierownictwo duchowe w ramach spowiedzi.
Często przecież przychodzimy do spowiedzi właśnie, jak wspomniana wyżej pani, nie widząc i nie słysząc.
Nie widząc celu, kierunku w którym mamy dążyć. (wiemy tylko, że zgrzeszyliśmy i że jest źle)
Nie słysząc Boga. (Gdyż utraciliśmy z Nim kontakt)
W takich sytuacjach spowiedź może nabrać nowego znaczenia. Przestaje być tylko li wyznaniem grzechów, odżałowaniem ich i odpuszczeniem, ale staje się okazją do duchowej rozmowy i wzbogacenia siebie o rady i zachęty spowiednika.
Chociaż w zasadzie kierownictwo duchowe powinno odbywać się poza spowiedzią, to w praktyce, z powodu braku czasu, a często też obaw przed niedyskrecją, to właśnie spowiedź pozostaje najważniejszym miejscem, gdzie takie kierownictwo ma miejsce.
Chciałbym zapytać: ilu z Was Drodzy Czytelnicy spotkało się lub korzysta z praktyki kierownictwa duchowego?
Jakie pytania nasuwają się Wam w związku z tym tematem?
Zachęcam, aby dodawać posty.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Kierownictwo duchowe nie jest dla każdego, bo nie każdy potrafi rozmawiać oko w oko z kimś innym o swoich problemach, porażkach. Wstyd jest tutaj istotną barierą. Na szczęście człowiek ma to do siebie, że z wieloma problemami potrafi radzić sobie sam. Są jednak oczywiście sytuacje, w których spojrzenie innej osoby może okazać się kluczowe w rozwiązaniu problemu. Pytanie tylko dlaczego ksiądz? Najłatwiej jest nam rozmawiać o trudnych rzeczach z osobami bliskimi, zaufanymi, które nas dobrze znają. Ksiądz nie zawsze jest w stanie zrozumieć istotę problemu. Moim zdaniem spowiednik, aby dobrze i sensownie spełniać zadanie "kierownika duchowego", musiałby niejako zacząć żyć problemami penitenta i mieć z nimi styczność nie tylko w trakcie rozmowy. To oczywiście jest dużym problemem. Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńKorzystałam swojego czasu i bardzo wiele mi to dało. Wolałam jednak jako kierownika księdza od osoby świeckiej. Podczas spowiedzi też się da, ale myślę, że wtedy lepiej poza konfesjonałem, bo wiadomo - kolejka. Choć i tak wolałam rozgraniczać, najpierw kierownictwo, potem spowiedź. Było mi tak łatwiej z tego względu, że na spowiedzi, przez sam fakt, że to jest spowiedź, byłam zawsze za bardzo spięta.
OdpowiedzUsuńBardzo bym chciała mieć takiego kierownika duchowego, ale czy w trakcie spowiedzi da się pogadać o tym co nas dręczy ? Wszak spowiadać się należy z grzechów czyli z czynów a nie z myśli, wątpliwości czy uczuć. A może nie mam racji ? Potrzebuję pomocy w życiu duchowym a jednak nie śmiałabym zawracać głowy księdzu podczas spowiedzi. I tak to jestem zdana na swoje własne przemyślenia :-)
OdpowiedzUsuńMyślę,że stały spowiednik i taki w pewnym stopniu kierownik duchowy sprawia, że spowiedź jest łatwiejsza i nie ogranicza się tylko do wyznanania grzechów, krótkiej formułki pouczającej i rozgrzeszenia, ale nabiera charakteru rozmowy, porady. To bardzo pomaga, bo praktycznie przy każdej mojej spowiedzi nawiązuje się rozmowa, w której pytam o radę, mówię o jakiś problemach. Również sam spowiednik zawsze pyta, czy jest coś jeszcze o czym chciałabym porozmawiać. Myślę, że takie kierownictwo podczas spowiedzi w konfesjonale jest możliwe, tylko trzeba się dobrze przygotować i wybrać dobry moment na taką spowiedź.
OdpowiedzUsuńSiostra Faustyna w swoim Dzienniczku pisze:"Ze spowiedzi świętej powinniśmy odnosić dwie korzyści:
1. do spowiedzi przychodzimy po uleczenie;
2. po wychowanie – dusza nasza potrzebuje ciągłego wychowania, jak małe dziecko."
PS Chciałam zapytać odnośnie filmu"Preferisco il Paradiso" jak można go zdobyć i czy jest polska wersja czy tylko włoska?
Pozdrawiam
Nigdy nie miałam kierownika duchowego, jednak bardzo by chciała takie znaleźć. Tak jak teresa nie chciałabym zawracać głowy księdzu, byłoby mi głupio. I tak jak mówił dywan nie wiem, czy potrafiłabym tak 'oko w oko' rozmawiać z księdzem o problemach itd. Byłoby mi niezręcznie, tym bardziej, iż czułabym pewnie, że problemy z którymi zwracałabym się do księdza, czy co to tam jeszcze pewnie, by go nudziły, a raczej były by wg niego błahe itd. Tak przynajmniej czuję, nie wiem czy słusznie. A sprawy najpoważniejsze... pewnie nie umiałabym się nimi podzielić, bo czasami są tak skomplikowane, że sama nie do końca je rozumiem :) Ale nie będę się poddwawac, może kiedyś znajdę odpowiedniego spowiednika i się przełamię :)
OdpowiedzUsuńKsięże przeprosiny przeprosinami ale jak tak można ;) non stop kobietom „docinać ” najpierw pt był tytuł Mądre i głupie panny, teraz Przychodzi baba do … No nieładnie ! To teraz troszkę o Was facetach: posmiejemy się i my kobiety
OdpowiedzUsuńMężczyźni są jak|:
• ślimaki - bo mają rogi, ślinią się, wloką a na dodatek myślą, że dom należy do nich.
• alarm samochodowy - bo robią dużo hałasu, a nikt tego nie słucha.
• delfiny - mówi się, że są inteligentni, ale nikt tego nigdy nie udowodnił.
• jabłka - bo są soczyści, ale niedojrzali.
• autobusy - jeden odjeżdża, drugi przyjeżdża.
• grzyby - bo jest wiele okazów, ale ani jednego prawdziwka.
• tusz do rzęs - bo spływają zaraz po okazaniu uczuć.
• reklamy w telewizji - bo ani jedno słowo z tego co mówią, nie jest prawdziwe.
• gazeta - bo są otwarci i bez zahamowań.
• wino - bo im starsi tym lepsi.
• zwierzęta - bo bałaganią, brak im wrażliwości i bywają agresywni,
A prawdziwi mężczyźni są jak dinozaury - już nie istnieją :)
PS proponuje kolejny tytuł przychodzi facet do …. , oraz madrzy i głupi kawalerowie :)
Rzeczywiście, nie zauważyłem, że ostatnie posty jakieś takie szowinistycznie męskie ;)
OdpowiedzUsuńAle to nie było zamierzone. Dziękuję za trafną ripostę :)
A propos filmu "Preferisco il Paradiso", mamy już w klasztorze egzemplarze autorskie, dzisiaj miała dotrzeć większa transza, którą zamówiliśmy w promocyjnej cenie, ale nie dotarła. Bardzo chcemy by ten film z polskim lektorem i polskimi napisami był dostępny przed Mikołajem. Będziemy informować w ogłoszeniach. Proszę o odrobinę cierpliwości.
Nieraz trudno jest się przełamać by rozmawiać z kimś oko w oko o swoich problemach, ale trzeba wiedzieć jedno: problem czy grzech to nie jest rzecz stała. Jeśli nic się z tym nie robi to ewoluuje, rośnie, i jest coraz trudniej.
OdpowiedzUsuńWiem to po swoim przykładzie.
Dochodzi się to takiego momentu, że to aż krzyczy z człowieka. To jest milczące wołanie "pomóż mi!"
Można się zwrócić do osoby świeckiej - próbowałem i tak, ale jak rozmawiałem z księdzem o moich problemach, to miałem takie wrażenie że to napewno będzie coś dobrego, czułem się bezpieczniej w tych aspektach.
Prędzej czy później każdy zechce porozmawiać o swoich wątpliwościach. A jeśli się trafi dobry ksiądz to wiele rzeczy staje się jaśniejszymi.
Oj tam oj tam... zaraz szowinizm ;-)
Przecież nawet w kinie było o tym, że "Baby są jakieś inne" ;-)
To już wiem, co dostanę od Mikołaja :)
OdpowiedzUsuńA tak 'by the way' jak Ksiądz wspomniał o Mikołaju to przypomniała mi się moja ulubiona piosenka "Santa Claus is coming to town" :)
Najlepsza piosenka a propos świąt to "Driving home for Christmas"
OdpowiedzUsuńgwoli ścisłości;)
Ale niespodzianka – Blog na nowo odżył, a już myślałam, że Ksiądz nie wróci do pisania – bardzo się cieszę, zwłaszcza, że ciekawe tematy Ksiądz poruszył.
OdpowiedzUsuńOd jakiegoś czasu modlę się o stałego spowiednika – chyba nie wszystkim jest dany taki dar chociażby ze względów „organizacyjnych”, księża nic innego by nie robili, tylko siedzieli w konfesjonałach. Ale sama modlitwa chyba nie wystarczy … a ja nie mam odwagi podejść do księdza i zapytać o taka możliwość – wiem, że każdy ksiądz może odmówić takiej posługi bez podania przyczyny. Wiem, że jest to wielka łaska i wielki dar posiadanie stałego spowiednika i kierownika duchowego. Wymaga wiele pracy nad sobą, szczerości wobec siebie i spowiednika, ale przynosi owoce.
A może Ksiądz ma jakąś radę jak znaleźć takiego kapłana?
Pozdrawiam wieczorową porą Wszystkich, którzy czytają tego Bloga.
P.S. Czy mógłby X zmienić tło – bo po oczach gryzie ;)
Najlepsza piosenka świąteczna i nie tylko ;) to: Elektryczne Gitary "KILER" :):) ;)
OdpowiedzUsuńWłaśnie zastanawiam się nad jakimś liftingiem wyglądu bloga. Coś niecoś spróbowałem zrobić ale to nie to. Proszę o pomoc i propozycje, gdyż nie bardzo wiem jakie połączenia kolorów i układ będą najlepsze.
OdpowiedzUsuńBardzo sie ciesze że bedzie zmieniony kolor i tło - bo wieczorem mysłałam że mi "oczy" wyskoczą a rano ok. 6.30 nie było nic lepiej . Tamta wersja nie męczyła tak wzroku przy tej nie jestem w stanie nawet poczytać długo bo oczy sie meczą Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńPierwotna 'szata' bloga była O.K., ale podoba mi się np. połączenie ciemnego różu z fioletem. Jest to jednak moja subiektywna opinia, bo jak wiadomo każdy ma swoje gusta, co zresztą widać po postach odnośnie świątecznych piosenek ;)a nie od dziś wiadomo,że o gustach się NIE dyskutuje ;)
OdpowiedzUsuń